چرا در شرایط فعلی راهپیمایی سکوت کاری غلط هست و میتواند نتیجه معکوس هم بدهد!

بعضی فعالین سیاسی،  به خاطر وجود جو امنیتی و به خیال خود پایین آوردن هزینه و تشویق عده بیشتر به تظاهرات، دعوت به راهپیمایی سکوت میکنند. اما به گمان من کما اینکه تجربه هم نشان داده این نوع از اعتراض نه مطلوب هست و نه به احتمال زیاد ممکن، از آن جهت که بسیاری از مردمی که مایل به شرکت در تظاهرات هستند ممکن هست اصلا به تظاهرات سکوت نروند! در تشریح  ماجرا به طور بسیار خلاصه می توان گفت:

یکم) حرکات و کنش هایی مثل راهپیمایی سکوت به طور نا خود آگاه در ذهن فرد و جامعه حرکت و عملی کم اثر و یا بی اثر تلقی میشود. ولو اینکه از نظر فعالین سیاسی  چنین حرکتی بسیار موثر باشد، ناخود آگاه جمعی مردم آنرا جور دیگر تفسیر میکند و کاملا این پیام رو میگیرد که قرار نیست کار خاصی بکنیم و یا اتفاقی بیفتد ما فقط راه خواهیم رفت و با راه رفتن صرف هم رژیم رفتارش را عوض نمیکند.

دوم ) در طرف دیگر،  رژیم با علم به این قضیه،  هزینه کارهایی مثل راهپیمایی سکوت رو در حد یک راهپیمایی معمولی با شعارهای معین بالا میبرد. و بسیار وحشیانه عمل میکند. برای مثال در آخرین راهپیمایی سکوتی که در خیابان ولی عصر اعلام شد، رژیم با رهگذران بسیار وحشیانه برخورد کرد و بسیاری را با وحشیگری بی جهت دستگیر کرد و مورد ضرب و شتم قرار داد.

سوم)در این مرحله، بسیاری از  مردم،  با علم به این قضیه که رژیم بسیار وحشیانه عمل میکند و این تفسیر ذهنی که راهپیمایی سکوت به خودی خود کاری کم اثر یا بی اثر هست، با مقایسه هزینه و فایده از انجام این عمل صرفنظر میکنند.  

چهارم) با وجود انواع جنایات و ظلمهایی که به مردم رفته و میرود و خصوصا وضعیت اقتصادی اخیر، دعوت مردم به راهپیمایی سکوتُ دادن این پیام به جامعه هست که باید هنوز هم در مقابل ظلم و تبعیض فقط سکوت کرد! با وجود اینکه نیت کسانی که مردم رو دعوت میکنند می تواند کاملا متفاوت باشد، اما بسیاری از افراد  جامعه،  چنین پیامی را از این عمل دریافت میکنند.  

پنجم) فرد با خودش به این نتیجه میرسد که اگر قرار هست برود و سکوت کند و شعاری ندهد و چیزی نگوید و از خودم دفاعی نکند و در مقابل با وحشیگری حکومت و بازداشت و ضرب و شتم هم مواجه شود، پس همان بهتر که در خانه بماند و هر وقت تظاهراتی واقعی برای احقاق حقوق و دموکراسی و رفاه اقتصادی، با شعار های معین حقوقی و خواست های مشخص، و حق دفاع از خود  به راه افتاد به آن ملحق شود.

فعالین سیاسی باید توجه کنند که با هر حرکتی چه پیامهایی را به جامعه میدهند و ذهن جمعی جامعه چه تفسیری از آن پیامها میکند. به نظر میرسید در شرایط فعلی بهترین نوع تظاهرات، تظاهرات و پخش شدن در سراسر شهر به شیوه چهارشنبه سوری باشد، با دادن شعارهایی در جهت آزادی و دموکراسی و رفاه اقتصادی! نه حرکت هایی

که بیشتر چه بسا فرصت سوزی باشد تا یک کنش واقعی و کارآمد سیاسی.